Ασημίνα Ξηρογιάννη, Ένα τραγούδι

H γυναίκα πετάει

Γράφει
Ποιήματα κόκκινα

Ερμηνεύει
Κίτρινα όνειρα

Γέρνει
Στα χέρια γαλάζιων εραστών

Ερωτεύεται
Ροζ λέξεις

Ακούει
Πορτοκαλί ήχους

Αντέχει

Τα ποιήματά της όμως
έχουν πόνο
παρά το κόκκινο

Καφέ μέρες
Ζει

Μωβ παραμύθια
Λέει στα παιδιά της

Κρεμιέται
Από τη γκρίνια της

Καταλύει αντιστάσεις
Μοιραίων ανδρών

Γράφει
Ποιήματα κόκκινα
Τα ποιήματά της όμως
έχουν πόνο
παρά το κόκκινο

Κολυμπάει μέσα στα λαχανί παπούτσια της
(τα παπούτσια είναι πάντα λαχανί)
Τα ποιήματα πάντα κόκκινα

κ ό κ κ ι ν α

με πόνο κόκκινο
με κόκκινο πόνο

Με πόνο.

(ΧΕΙΜΩΝΑΣ 2013)

*Από την διαδικτυακή ποιητική συλλογή “Ποιήματα”, εκδόσεις Ενδυμίων.